قارچ کش کابریو دو (پیراکلواستروبین + دیمتومورف)

توضیحات

قارچ کش کابریو دو (پیراکلواستروبین + دیمتومورف)(Cabrio Due)

قارچ کش کابریو دو امولسیون 11.2% (Cabrio Due 11.2% EC)، قارچکشی متشکل از دو ماده مؤثره «پیراکلواستروبین» و دیمتومورف» محصول شرکت باسف آلمان (basf) است که با خاصیت حفاظتی ، درمانی و تحرک در گیاه به صورت سیستمیک موضعی ، جهت کنترل بیماری آلترناریای گوجه فرنگی به ثبت رسیده است.

نحوه عمل قارچ کش کابریو دو:

پیراکلواستروبین بازدارنده تولید انرژی در غشای داخلی میتوکندری از طریق ممانعت از چرخه انتقال الکترون در سیتوکروم (کمپلکس) III است که سبب توقف تولید ATP و در نتیجه تولید انرژی می شود. دیمتومورف بازدارنده فعالیت اسید سینامیک است که در نتیجه منجر به زوال دیواره سلول قارچ می شود. دیمتومورف در تمام مراحل سیکل زندگی قارچ فعال می باشد (به جز مرحله تشکیل زئوسپور). قارچها در مرحله تشکیل اووسپور و اسپورانژیوسپور نسبت به دیمتومورف حساس هستند و اگر قبل از مرحله هاگزایی استفاده شود بازدارندگی کامل حاصل خواهد شد.

کابریو دو دارای اثر «اگ سلنس» می باشد. اگ سلنس (AgCelence) به معنای داشتن آثار مثبت روی گیاه فراتر از فواید ناشی از کنترل صرف بیماری می باشد. در گوجه فرنگی این ویژگی بدین صورت قابل مشاهده است :

افزایش سرسبزی و شادابی گیاه گوجه فرنگی در اثر افزایش فرآیند فتوسنتز افزایش عملکرد و کیفیت محصول (رنگ گیری بهتر گوجه فرنگی) و افزایش مقاومت به تنش های محیطی (سرما ، گرما و خشکی)

میزان مصرف قارچ کش Cabrio Due

قارچ کش کابریو دو جهت کنترل بیماری آلترناریای گوجه فرنگی (کنترل مؤثر هردو گونه بیماری Alternaria solani و Alternaria alternata) به میزان 2 لیتر در هکتار استفاده می شود . دوره کارنس این ترکیب 3 روز می باشد. به منظور مدیریت بروز مقاومت از به کار بردن قارچکش کابریو دو بیش از سه بار در هر فصل خودداری نمایید. کابریو دو در کشورهای اروپایی علاوه بر آلترناریا، جهت کنترل سفیدک داخلی (دروغی) خانواده کدوییان ، کاهو ، گوجه فرنگی و سیب زمینی به ثبت رسیده است.

موارد مهم:

بیماری آلترناریا یکی از شایع ترین بیماریهای قارچی در گوجه فرنگی می باشد. از آنجا که پیش بینی زمان رخداد بیماری بسیار مشکل و میزان خسارت بالا می باشد، بهترین روش مبارزه استفاده از قارچ کش کابریو دو به صورت پیشگیری و پیش از ظهور نخستین نشانه های بیماری است.

به هرحال احتمال وقوع بیماری در شرایط زیر وجود دارد:

• دوره های متناوب خشکی و بارندگی
• افزایش تنشهای محیطی مانند خشکی
• ظهور آفات
• عدم مدیریت صحیح تغذیه گیاه