علف کش پنوکسولام (ریزلان) (Penoxsulam)

توضیحات

علف کش پنوکسولام (ریزلان) (Penoxsulam)

سال ۲۰۰۰ میلادی ترکیبی بنام پنوکسولام توسط شرکت داو اگروساینس معرفی شد و در سال ۲۰۰۴ میلادی برای اولین بار ثبت تجاری شد. علفکشی از خانواده تریازولوپیریمیدین که میتواند علفهای هرز پهن برگ ، جگن و سوروف را کنترل کند. Penoxsulam در دنیا با نامهای تجاری گالیون ، گرانیت ، گراسپ اکسترا ، سفایر شناخته شده است. فرمولاسیون ثبت شده آن در ایران SC 24% می باشد و با نام تجاری ریزلان و علیه علفهای هرز مزارع برنج با مقدار مصرف 150 میلی لیتر در هکتار به ثبت رسیده است. مصرف آن بهتر است همراه با یک ادجوانت روغنی باشد. این ترکیب اولین بار در سال ۱۳۹۲ توسط شرکت داو اگروساینس در ایران رسما به ثبت رسید که توانایی کنترل علفهای هرزی همچون سوروف ، تیر کمان آبی ، قاشق واش ، سل واش و سیرپوس و … را دارد. نکته بسیار مهم این علفکش این است که هرچند که دارای خانوادی شیمیایی متفاوت با سایر علفکشهای برنج است اما نباید در تناوب با علفکشهای گروه B مصرف شود. ترکیباتی مانند بیس پیریباک سدیم ، بن سولفورون متیل ، سینوسولفورون ، فلوستوسولفورون و تریافامون + اتوکسی سولفورون همگی از گروه B هستند.

علف کش پنوکسولام از خانواده شیمیایی تریازولوپیریمیدین سولفونامید (گروه بازدارنده اسیدهای آمینه) است که از راه برگ ، ساقه و ریشه جذب میگردد و به صورت سیمپلاست و آپوپلاست در گیاه خاصیت سیستمیک دارد. این علفکش نباید در برنج دچار تنش و در آب و خاک با خاصیت قلیایی مصرف شود. کاربرد آن در هوای گرم و سرد توصیه نمیشود و از اختلاط آن با حشره کشهای فسفره نیز امتناع گردد.

برخی نکات مهم در سمپاشی با علف کش پنوکسولام

زمان ورود به مزرعه پس از سمپاشی = ۱۲ ساعت

حداکثر مصرف Penoxsulam بر اساس ماده موثره در فصل = ۵۰ گرم

رفع خطر شستشو توسط باران = ۲ ساعت

علف کش پنوکسولام غیر قابل اختلاط با بیس پیریباک سدیم , بن سولفورون متیل ، مالاتیون و سورفکتانتهای ارگانوسیلیکونی (کاربرد مالاتیون حتی تا یک هفته بعد و یک هفته قبل از مصرف علفکش عوارض دارد).

بروز مقاومت = پرخطر

باید دقت شود لبه کرتها دو مرتبه مورد سمپاشی قرار نگیرد

از پاشش علفکش روی سایر محصولات خودداری شود.

بهترین زمان مصرف علفکش ریزلان در مرحله ۵-۶ برگی برنج است. استفاده بیش از یک نوبت در فصل توصیه نمیشود. نیمه عمر آن در آب یک هفته و در خاک خشک حدود دو هفته است.

سم شناسی زیست محیطی

سمیت حاد کشندگی برای پستانداران کم میباشد. سمت برای پرندگان کم، سمیت برای ماهیها کم، دافنی متوسط، گیاهان آبزی زیاد و سمیت آن برای زنبور عسل نیز کم است.

مقایسه کارآیی پنوکسولام SC 24% با علفکش های ثبت شده در ایران

این تحقیق به منظور ارزیابی کارآیی علفکش جدید پنوکسولام اس سی ‮‭۲۴۰‬ بنام تجارتی ریزلان در مقایسه با چند علف کش برنج به ثبت رسیده در ایران انجام شد. در این بررسی که در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با ده تیمار در چهار تکرار انجام شد، تیمارها شامل علفکش پنوکسولام در مقادیر ‮‭۲۴‬ ، ‮‭۳۰‬ ، ‮‭۳۶‬ ، ‮‭۴۲‬ گرم ماده موثره در هکتار و آمیخته در مخزن بن‌سولفورون متیل + بوتاکلر (لونداکس+ماچیتی) به ترتیب به مقدار ‮‭۴۵‬ و ‮‭۱۸۰۰‬ گرم در هکتار و آمیخته آنیلوفوس + اتوکسی سولفورون (سان‌رایس) به میزان ‮‭۹۴۵‬ گرم ماده موثره در هکتار و آمیخته در مخزن سینوسولفورون + بوتاکلر (ستاف+ماچیتی) به ترتیب به مقدار ‮‭۲۰‬ و ‮‭۹۰۰‬ گرم ماده موثره در هکتار بصورت قطره پاشی و تیمار دو بار وجین دستی، ‮‭۱۵‬ و ‮‭۳۰‬ روز پس از نشاء و شاهد بدون کنترل بود.

در ارزیابی نظری، در کنترل بوته های سوروف (Echinochloa crus-galli)، علف کش پنوکسولام با مقادیر 36 و 42 گرم در هکتار هم اندازه سایر علفکش ها و بطور معنی داری برتر از کاربرد آن با مقادیر 24 و 30 گرم در هکتار بود. برای کنترل اویارسلام (Cyperus difformis) پنوکسولام با مقادیر 36 و 42 گرم در هکتار و سان رایس برتر از سایر تیمارها بودند. در کنترل قاشق واش (Alisma plantago-aquatica)، پنوکسولام با مقادیر 36 و 42 گرم در هکتار بدون اختلاف معنی دار با سایر علفکش ها، برتر از کاربرد آن با مقادیر 24 و 30 گرم در هکتار بود. کارآیی علفکش ها در کنترل تیرکمان آبی کمتر از سایر علف های هرز بود، ولی در بین آنها، کارآیی Penoxsulam به مقدار 42 گرم در هکتار و سان رایس برتر ازسایر علفکش ها برآورد گردید. همه تیمارها، در مقایسه با شاهد، بطور چشمگیری موجب کاهش وزن خشک بوته های علف های هرز شدند. در این آزمایش هیچگونه قرائنی از آثار گیاهسوزی علفکش های مورد بررسی روی برنج بدست نیامد و در قیاس با شاهد، تاثیر معنی داری روی ارتفاع و وزن خشک بوته های برنج نداشتند. در مجموع، پنوکسولام با مقادیر 36 و 42 گرم در هکتار و همچنین سان رایس و آمیخته بوتاکلر با بن سولفورون متیل و یا سینوسولفورون، در کنترل هر سه گروه علف های هرز کشیده برگ، پهن برگ و جگن در برنج کارآیی قابل قبولی داشتند.